Τρίτη, 15 Οκτωβρίου, 2024

Ο Παρθενώνας των μυστηρίων και των μυστικών

Ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα, όχι του αρχαίου κόσμου αλλά και του σύγχρονου, ίσως για μερικούς το τελειότερο οικοδόμημα όλων των εποχών, αποκαλύπτει σε αυτό το άρθρο τα εκπληκτικά του μυστήρια αλλά και τα επιμελώς κρυμμένα μυστικά του.

Γιατί και από τι ξεχωρίζει αυτό το οικοδόμημα; Θα μπορούσαν σήμερα τα μυστικά του Παρθενώνα να γίνουν η αιτία ώστε να κατασκευαστεί ένας πανομοιότυπος Παρθενώνας; Πώς οι άνθρωποι εκείνης της εποχής κατείχαν όλες αυτές τις γνώσεις και πώς μπόρεσαν να τις εφαρμόσουν; Υπάρχουν πάρα πολλά παρόμοια αινίγματα από τα οποία, ελάχιστα εξηγούνται καθώς οι σύγχρονοι επιστήμονες, έχουν παραδεχτεί πως ακόμα και με τα πιο σύγχρονα μέσα που διαθέτουμε σήμερα, είναι πρακτικά αδύνατον να μπορέσει να ξαναφτιαχτεί το ίδιο κτίσμα με τις ίδιες λεπτομέρειες.

Ο Παρθενώνας των μυστηρίων και των μυστικών

Ο Παρθενώνας οικοδομήθηκε μεταξύ του 447 – 438 π.Χ. από τον αρχιτέκτονα Ικτίνο και τον βοηθό του τον Καλλικράτη. Ο ρυθμός του ναού είναι ο δωρικός. Περιβάλλεται από μία κιονοστοιχία με οκτώ κίονες κατά πλάτος και δεκαεπτά κατά μήκος, με τους γωνιακούς κίονες να μετρούνται διαφορετικά.

Τα παράξενα μυστικά του Παρθενώνα

1. Η Χρυσή Τομή

Ο ναός, με την κύρια είσοδο του, βλέπει ανατολικά. Το εσωτερικό μήκος του είναι 100 αττικά πόδια, δηλαδή 30,80 μέτρα. Μέσα σε αυτά τα νούμερα εκφράζονται καταπληκτικές αναλογίες. Ο αττικός πους (πόδι) είναι 0,30803 μέτρα ή αλλιώς 1/2Φ, όπου το Φ = 1,61803 εκφράζει την Χρυσή Τομή. Ο Χρυσός Αριθμός Φ ή αλλιώς ο αριθμός 1,618 συναντάται συχνά στη φύση, στις αναλογίες του προσώπου μας, του σώματός μας, στα λουλούδια και στα φυτά, στην Τέχνη, στους ζωντανούς οργανισμούς, στα κοχύλια, στις κυψέλες των μελισσών και σε πλήθος άλλα πολλά, ακόμα και στη δομή του σύμπαντος και στις τροχιές των πλανητών. Η Χρυσή Τομή συνεπώς, είναι ένας από τους μέγιστους κανόνες για να εκφραστεί το Ωραίο. Το Ωραίο υπόκειται πάντα σε αυτούς τους κανόνες, γι’ αυτό και η επιστήμη της Αισθητικής σαφώς και ορθότατα ορίζει και διδάσκει πως υπάρχει αντικειμενικά Ωραίο, το οποίο τείνει πάντα στον χρυσό αριθμό Φ, (1,618). Όσο δε περισσότερο οι αναλογίες πλησιάζουν προς τον αριθμό 1,618 τόσο πιο ωραίο είναι το δημιούργημα.

2. Μαθηματικές συμμετρίες

Η τελευταία αριστερή και δεξιά απόσταση μεταξύ των κιόνων, (ανατολική πλευρά) είναι μικρότερη από τις άλλες που είναι μεταξύ τους ίσες. Μέσα στον Παρθενώνα, όμως, στην κάθε αναλογία του, θα συναντήσουμε και κάτι άλλο: Την ακολουθία Φιμπονάτσι (Fibonacci). Δηλαδή την ακολουθία στην οποία ο κάθε αριθμός είναι ίσος με το άθροισμα των δύο προηγούμενων: 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, κ.λ.π. (κάθε αριθμός είναι ίσος με το άθροισμα των δύο προηγούμενων). Επιπλέον, ο λόγος δύο διαδοχικών αριθμών της ακολουθίας τείνει προς την αποκαλούμενη Χρυσή Τομή, ή Χρυσή αναλογία, ή Αριθμό Φ. Επίσης, μέσα στον Παρθενώνα, υπάρχει βέβαια και ο αριθμός π = 3,1416, ο οποίος εκφράζεται και αυτός με τη σχέση 2Φ2/10 = 0,5236 μέτρα. Οι έξι πήχεις μας δίνουν π = 3,1416, Κι αν υποθέσουμε ότι όλα αυτά ήταν γνωστά, τι θα λέγατε εάν πούμε ότι μέσα στο τέλειο αυτό οικοδόμημα θα συναντήσουμε και το Νεπέριο αριθμό e = 2,72, που είναι περίπου ίσος με Φ2 = 2,61802; Αυτοί οι τρεις αριθμοί, εμπεριέχονται σε όλη τη φύση, υπάρχουν σε όλη τη Δημιουργία, και τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αυτά. Το αίνιγμα ωστόσο είναι μεγάλο: Γνώριζαν οι δημιουργοί του ναού αυτούς τους αριθμούς και τις μεταξύ τους σχέσεις, και πώς κατάφεραν να τους συμπεριλάβουν με τόση λεπτομέρεια και ακρίβεια σε ένα κτίριο;

3. Το φως

Ο Παρθενώνας δεν έχει παράθυρα και αποτελεί αίνιγμα μεταξύ των αρχαιολόγων το πώς φωτιζόταν το εσωτερικό του σηκού. Υποστηρίζεται η άποψη ότι το φως έμπαινε από τη διάπλατα ανοιγμένη μεγάλη πόρτα, αν και αυτό είναι μάλλον αμφίβολο, διότι όταν ήταν κλειστή, ο νεωκόρος και οι λοιποί υπάλληλοι δεν θα μπορούσαν να κινηθούν μέσα σε αυτόν. Η άποψη ότι χρησιμοποιούσαν πυρσούς δεν φαίνεται να ευσταθεί, καθώς δεν έχουν βρεθεί ανάλογα σημάδια αιθάλης. Γενικά επικρατεί η άποψη ότι στη στέγη υπήρχε κάποιο άνοιγμα, το οποίο ονομαζόταν «οπαίον», από όπου και εισερχόταν άπλετο φως. Αν δεν καταστρεφόταν η οροφή από το βλήμα του Μοροζίνι το 1669, όλα αυτά τα ερωτηματικά θα είχαν απαντηθεί.

4. Ο ιδιαίτερος χώρος

Ο αρχαίος αυτός ναός δεν προσδιορίζεται από τον πέριξ χώρο, αλλά αντίθετα ο ναός είναι εκείνος που προσδιορίζει το χώρο με την ίδια του την εξωτερική εμφάνιση. Μοιάζει να ξεφυτρώνει μέσα από τη γη σαν να τον γέννησε ο βράχος πάνω στον οποίο πατάει, ή σαν να είναι θαυμαστή προέκταση του πετρώδους εδάφους. Αυτό συμβαίνει διότι οι κίονες της περιστάσεως είναι τόσο «ζωντανοί», που δίνουν ρυθμό και κίνηση στο αρχιτεκτόνημα. Ο τρόπος και οι αποστάσεις των κιόνων δημιουργούν μια ξεχωριστή «προσωπικότητα» φωτοσκιάσεων, οι οποίες δίνουν στο θεατή την εντύπωση ότι κινούνται, ή ότι περπατούν. Η στέγη του ναού επίσης, δίνει την αίσθηση ότι, παρά το τεράστιο βάρος της, ακουμπά ανάλαφρα στο όλο οικοδόμημα.

5. Δεν υπάρχουν ευθείες αλλά καμπύλες

Στην αρχιτεκτονική κατασκευή του Παρθενώνα δεν υπάρχει καμία ευθεία! Αντιθέτως, υπάρχουν ανεπαίσθητες καμπύλες και μάλιστα αδιόρατες, πού δίνουν όμως την εντύπωση ότι ο στυλοβάτης π.χ. είναι ευθύς και εντελώς επίπεδος. Ανάλογη είναι και η καμπύλη των επιστυλίων. Αυτό έγινε γιατί ο Ικτίνος προνόησε και έλαβε υπόψιν του την φυσική ατέλεια του ανθρώπινου οφθαλμού. Έτσι δημιούργησε την οφθαλμαπάτη στον θεατή που κοιτάζει υπό ορισμένη γωνία τον Παρθενώνα, ότι ο ναός ανυψώνεται στον αέρα. Οι κίονες, ως γνωστόν, υφίστανται μία εξόγκωση (η οποία καλείται «ένταση») στο μέσον περίπου του ύψους του κίονα. Εκείνο, που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είναι πως οι άξονες των κιόνων, όπως και το επιστύλιο με το διάζωμα, έχουν μια ανεπαίσθητη κλίση προς τα μέσα, που κυμαίνεται από 0,9 έως 8,6 εκατοστά. Αυτή η κλίση σημαίνει πως αν προεκτείνουμε νοερά τους άξονες προς τα πάνω, θα ενωθούν σε κάποιο ύψος σχηματίζοντας μια νοερή πυραμίδα. Το σημείο πάνω από την κρηπίδα, στο οποίο ενώνονται οι νοερές πλευρικές επεκτάσεις των κιονοστοιχιών του Παρθενώνα, είναι περίπου 1.852 μέτρα. Αυτό, μετρούμενο, βρέθηκε ότι δημιουργεί έναν όγκο, που είναι περίπου ο μισός της Μεγάλης Πυραμίδας του Χέοπα στην Γκίζα της Αιγύπτου.

6. Αντισεισμικότητα

Ένα άλλο μυστικό, που όμως κατείχαν οι αρχιτέκτονες του, είναι η αντισεισμικότητα του κτίσματος. Εδώ και είκοσι πέντε αιώνες από την δημιουργία του δεν έχει πέσει, δεν έχει υποστεί καμία βλάβη, δεν έχει καμία ρωγμή. Αυτό οφείλεται κατά ένα λόγο στην πυραμιδοειδή κατασκευή του, όμως, ο Παρθενώνας, στην πραγματικότητα δεν «πατάει» απ’ ευθείας στο χώμα του γυμνού βράχου, αλλά πάνω σε χτισμένους κυβόλιθους, οι οποίοι είναι γερά δεμένοι και χτισμένοι επάνω στο βράχο διαμορφώνοντας με αυτόν τον τρόπο ένα επίπεδο.

7. Μη επιστημονικά παράδοξα

1. Κατά τη διάρκεια της ημέρας και όταν υπάρχει ηλιοφάνεια, όλες τις εποχές του χρόνου, οι προσπίπτουσες σκιές που δημιουργούνται πέριξ του ναού, δείχνουν κάποια συγκεκριμένα σημεία του πλανήτη. Για το ποια σημεία δείχνουν και το τι σημαίνουν, ερευνάται από ειδικούς και μη ειδικούς. Οι απόψεις είναι πολλές και δεν συγκλίνουν μεταξύ τους.

2. Αν κάποιος σταθεί στους πρόποδες της Ακρόπολης, επί της οδού Επιμενίδου και στρέψει προς τα πάνω το βλέμμα του, θα δει να διαγράφεται στο βράχο ένα… πρόσωπο! Από μια ορισμένη οπτική γωνία, παρουσιάζεται ένα ανδρικό κεφάλι, στο οποίο ξεχωρίζουν τα υπερόφρυα τόξα, τα μάτια, η μύτη και το στόμα. Το πρόσωπο μοιάζει σαν να κοιμάται. Παιγνίδι της φύσης, ή σκαλισμένο επίτηδες στο βράχο; Πάντως στην αρχαία ελληνική γραμματεία δεν υπάρχουν καν ενδείξεις για κάτι παρόμοιο που να σκαλίστηκε από ανθρώπινο χέρι σ’ αυτό το σημείο του ιερού βράχου. Ούτε ο Παυσανίας κάνει κάποια αναφορά…
Στην ίδια πλευρά υπάρχουν κι άλλες δώδεκα φιγούρες, οι οποίες δεν είναι τόσο εμφανείς, ωστόσο όμως με προσεκτική παρατήρηση θα «αναδυθούν» από τον βράχο.

3. Πολλοί παρατηρητές έχουν διαπιστώσει πως πάνω από την Ακρόπολη και την ευρύτερη περιοχή του λεκανοπεδίου των Αθηνών, κατά τη διάρκεια του χειμώνα, πολύ σπάνια εμφανίζονται μαύρα και «βαριά» σύννεφα, όσο σε άλλες περιοχές γύρω από το λεκανοπέδιο και την υπόλοιπη Αττική. Ειδικά άνοιξη και καλοκαίρι, ο ουρανός πάνω από την Ακρόπολη είναι πεντακάθαρος. Μάλιστα οι αρχαίοι Αθηναίοι, όταν ήθελαν να κάνουν μία πρόγνωση για τον καιρό, δεν κοιτούσαν ποτέ τον ουρανό πάνω από τον ναό, αλλά έστρεφαν το βλέμμα τους προς τις Αχαρνές, στην Πάρνηθα και σε συγκεκριμένο σημείο της, την κορυφή που φέρει το όνομα Άρμα. Το Άρμα λειτουργούσε σαν Μετεωρολογική Υπηρεσία γιατί εάν τα σύννεφα βάραιναν εκεί, προμηνυόταν άφθονη βροχή, ή εάν αυτό το κομμάτι του ουρανού ήταν γαλάζιο, καλοκαιρία. Επίσης, η επίκληση προς τον Δία για βροχή, γινόταν μόνο με το βλέμμα στραμμένο προς την κορυφή της Πάρνηθας Άρμα, και όχι προς την Ακρόπολη. «Ύσον, ύσον φίλε Ζεύ, κατά της αρούρης των Αθηναίων και των πεδίων…» (Ρίξε βροχή, ρίξε βροχή φίλε Δία, πάνω στους αγρούς των Αθηναίων και στον κάμπο).

4. Μέσα στον Παρθενώνα, ο ναός της θεάς Αθηνάς, ακολουθεί τον άξονα Ανατολής-Δύσης. Την τελευταία λοιπόν ημέρα της γιορτής των Παναθηναίων (στα γενέθλια δηλαδή της θεάς Αθηνάς, την 28η Εκατομβαιώνος – 25 Ιουλίου) συνέβαινε ένα συγκλονιστικό γεγονός: Λίγο πριν ανατείλει ο ήλιος, ανέτειλε ο Σείριος, το υπέρλαμπρο άστρο του αστερισμού του Κυνός, και έλουζε κυριολεκτικά με το φως του το χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς. Με ή χωρίς μυστικά, η Ακρόπολη, ήταν, είναι και θα παραμένει πάντα το πιο γοητευτικό, το πιο λαμπρό, το πιο υπέροχο μνημείο του κόσμου! [hr]

Τα μυστικά του Παρθενώνα HD (Ελληνικοί υπότιτλοι):

Τα μυστικά του Παρθενώνα HD (Ελληνικοί υπότιτλοι)
Τα μυστικά του Παρθενώνα HD (Ελληνικοί υπότιτλοι)

Από το άρθρο: Απίστευτες 3D περιπλανήσεις (360 virtual tours):
Η Ακρόπολη και ο Παρθενώνας:

Τι συμβαίνει με τις ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις του Παρθενώνα;

Ο Πλάτωνας περιγράφει στον Τίμαιο, την πνευματική ουσία του σύμπαντος, το κοσμικό σώμα ή σώμα του σύμπαντος το οποίο ο Θεός το δημιούργησε με βάση την γεωμετρία και τα μαθηματικά που εκφράζονται μέσω των μεγάλων κοσμικών νόμων δημιουργώντας μέσω των ενεργειών δομές και φόρμες (Στερεά) που εκφράζονται μέσω του μέσου και άκρου λόγου και φυσικά του Φ.

Στο βιβλίο του συγγραφέα Γερ.Καλογεράκη “Η Διαθήκη του Προμηθέα”,αναφέρονται τα παρακάτω για την Ακρόπολη:

“Ο Παρθενώνας της Ακρόπολης των Αθηνών, είναι κατασκευασμένος από Πεντελικό μάρμαρο, η θεμελίωση είναι από πωρόλιθο, ο βράχος είναι από ασβεστόλιθο, το σχήμα του, η δόμηση το ύψος και το σχήμα των κιόνων συνιστούν μια πολύμορφη ηλεκτρική μηχανή με ασύλληπτα ενεργειακά αποτελέσματα, άγνωστα ακόμη σ’ εμάς. Ίσως φαίνεται περίεργος ο τρόπος ελέγχου του ηλεκτρισμού από τους προγόνους μας, γιατί η σύγχρονη τεχνολογία με την πλήρη άγνοιά της έκανε το πρόβλημα πολυσύνθετο. Η παραγόμενη πολύμορφη ενέργεια στο βράχο της Ακρόπολης, θα μπορούσε να καλύψει ένα τεράστιο μέρος από το ενεργειακό πρόβλημα της πόλης των Αθηνών. Πριν από αρκετά χρόνια η ενέργεια αυτή συντελούσε στην εξουδετέρωση της πολλαπλής μόλυνσης της ατμόσφαιρας της πόλης. Σήμερα όμως έχει εξουδετερωθεί αφενός λόγω της απομάκρυνσης των μαρμάρων για να προφυλαχθούν από τους ρύπους της πόλεως και αφετέρου λόγω του όγκου τσιμέντου και σιδήρου στα κτήρια των Αθηνών. Το σημείο του ναού που ήταν τοποθετημένο το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς ήταν το σημείο της μεγίστης συσσώρευσης ενέργειας. Με τα σημερινά δεδομένα το άγαλμα ήταν ο ένας πόλος του συσσωρευτή βράχος και ο άλλος πόλος ήταν το πηγάδι, στο πίσω μέρος του ναού που είναι σήμερα σφραγισμένο. Έτσι ο στατικός ηλεκτρισμός του βράχου συσσωρευόταν στον ναό, δημιουργούσε μαγνητικό πεδίο, ηλεκτρεγερτική δύναμη και ιονισμό της ατμόσφαιρας και τα φαινόμενα αυτά ενισχυόταν στο μέγιστο από κρύσταλλο που βρισκόταν στο σπήλαιο κάτω από το ναό. Η ενέργεια διασκορπιζόταν για τους επιθυμητούς σκοπούς με τους κίονες του ναού, που χρησιμοποιούνταν σαν αγωγοί μεταφοράς της ενέργειας. Τα υπόγεια τελλουρικά ρεύματα και το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της γης συσσώρευαν στο βράχο ποσότητες στατικού ηλεκτρισμού που ενισχυόταν από το σχήμα του Παρθενώνα και το υλικό κατασκευής του, το πεντελικό,μάρμαρο και την κοσμική ενέργεια. Όλη η σημερινή δομή του ναού δείχνει ότι υπήρχε γείωση για την αποφόρτιση και κενό κάτω από το ναό για εκτόνωση της πλεονάζουσας ενέργειας. Οι γύρω από το βράχο της Ακρόπολης των Αθηνών πέτρινοι λόφοι, είναι μέρος του όλου ενεργειακού πλέγματος παραγωγής πιεζοηλεκτρικών φαινομένων, αφού μετατρεπόταν σε συλλέκτες, κοσμικής ενεργείας και του γήινου ηλεκτρισμού, συγχρόνως και σε πυκνωτές ηλεκτρομαγνητικής ενεργείας. Αργότερα τα οικήματα της βάσης του βράχου της Ακρόπολης συσσώρευαν και αυτά μεγάλο ποσό ενέργειας (ωδείο Περικλή με πυραμιδοειδή σκεπή και θέατρα). Η στατικότητα των κατασκευών σε μεγάλο μέρος οφειλόταν στα δυναμικά πεδία που δημιουργούντο στους αρμούς συνδέσμου των κιόνων, και εξουδετέρωναν τάσεις μετατόπισης των σπονδύλων. Όλος ο βράχος είναι ισχυρότατος ενεργειακός χώρος, χώρος επικοινωνίας με το διάστημα και πύλη εξόδου σε άλλη διάσταση με επίκεντρο το σημείο τομής των διαγωνίων του Παρθενώνα”. Ο βράχος της Ακρόπολης ήταν ισχυρός συσσωρευτής παντοειδούς ενέργειας, θετικών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων και ο ναός μεταβαλλόταν σε πυκνωτή, που τη δέσμευε με το σχήμα, το υλικό κατασκευής και θεμελίωσης. Ο συνδυασμός του Πεντελικού μαρμάρου, του πωρόλιθου θεμελίωσης και του ασβεστολιθικού βράχου, δημιουργούσαν πιεζοηλεκτρικά και ηλεκτροστατικά φορτία και αυτά παρήγαγαν μαγνητικό πεδίο, με αποτέλεσμα να έχουμε αδιάκοπη παραγωγή ηλεκτρισμού που συσσωρευόταν στο ναό. Η ενέργεια αυτή χρησιμοποιείτο και για την ενεργοποίηση του Γοργόνειου όταν απαιτείτο. Η συσσωρευμένη ενέργεια εκτονώνονταν μέσα στα σπήλαια του βράχου της Ακρόπολης ή διαχέονταν στους γύρω λόφους και ενίσχυε τη φόρτιση των ομφαλών-συλλεκτών από μάρμαρο ή των ειδικών κρυστάλλων και έτσι δημιουργούσε ένα εκτεταμένο ενεργειακό πλέγμα. Συνοψίζοντας θα μπορούσαμε να πούμε για το βράχο ότι είναι πηγή γεωμαγνητικής και κοσμικής ενέργειας που συσσωρευόταν στον Παρθενώνα πυκνωτή, πόλο έλξης και μετασχηματιστή ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας και συγκρατούσε μεγάλα φορτία. Μπορεί σήμερα κάποιοι να πέτυχαν την νέκρωση του ναού του Παρθενώνα, με τη χρησιμοποίηση τεμαχίων μπετόν αντί μαρμάρων στους κίονες, δεν μπόρεσαν όμως να κάνουν το ίδιο και στον βράχο παρά το σφράγισμα των σπηλαίων, με το οποίο εξουδετέρωσαν μερικά θετικά ενεργειακά στοιχεία. Πιο ενδιαφέρον σημείο του Βράχου της Ακρόπολης είναι οι σπηλιές που υπήρχαν στη Βάση του, ο αριθμός των οποίων κατά τους αρχαιολόγους κυμαίνεται μεταξύ πέντε και δέκα. Το περίεργο είναι ότι δεν υπάρχει καμιά περιγραφή για το βάθος τους και τι φιλοξενούσαν αυτές, ούτε ερευνήθηκαν ποτέ.(;) Γιατί σφραγίστηκαν οι σπηλιές και απαγορεύεται η προσέγγισή τους εδώ και χρόνια; Τι βάθος είχαν; Τι ήταν τα «Άρρητα» όπου και σήμερα κανένας δε μιλά γι’ αυτά; Τι μπορεί να συμβαίνει κάτω από το Βράχο? Υπάρχει θεμελίωση του Παρθενώνα ή όχι?”

Η μυστική ιστορία του Παρθενώνα

Ο Παρθενώνας έχει κρυμμένα ακόμα πολλά μυστικά. Η ζωφόρος του Παρθενώνα απεικονίζει τη θυσία της κόρης του Ερεχθέως και όχι την πομπή των Μεγάλων Παναθηναίων, υποστηρίζει μια νέα έρευνα.

Εδώ και 230 χρόνια, η παράσταση που κοσμεί την 160 μέτρων ζωφόρο του Παρθενώνα, ενός κτίσματος με τη μεγαλύτερη επιρροή στην αρχιτεκτονική του δυτικού κόσμου, φαινόταν αρκετά απλή. Όλοι δέχονταν ότι απεικονίζει την πομπή των Μεγάλων Παναθηναίων που γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια προς τιμήν της θεάς Αθηνάς, στην οποία άλλωστε είναι αφιερωμένος ο Παρθενώνας. Αλλά μια συγκλονιστική ανακάλυψη, σε συνδυασμό με τις μούμιες της Αιγύπτου, μετά από μελέτες που έγιναν πάνω στη ζωφόρο του Παρθενώνα, θέτει υπό αμφισβήτηση τις ιδέες που είχαμε έως τώρα γι’ αυτό το 2.500 ετών αρχιτεκτονικό αριστούργημα.

Η ζωφόρος

Αυτό υποστηρίζει η αρχαιολόγος και καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, Τζόαν Κόνελυ στο βιβλίο της The Parthenon Enigma (εκδ. Knopf). Όπως αναφέρει η Κόνελυ: «Τώρα συνειδητοποιούμε ότι η ζωφόρος αφηγείται μια πολύ πιο τραγική ιστορία».

Η ζωφόρος αφηγείται μια πολύ πιο τραγική ιστορία – τη θυσία της κόρης του Ερεχθέα, προτείνει η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Τζόαν Κόνελυ. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:

Στην αρχαία Αίγυπτο, όταν οι Φαραώ πέθαιναν ξεκινούσαν το ταξίδι τους στον άλλο κόσμο μέσα σε μια χρυσή σαρκοφάγο. Οι κοινοί θνητοί, πάλι, μουμιοποιούνταν με φθηνότερα υλικά, όπως για παράδειγμα ανακυκλωμένο πάπυρο, στον οποίο προηγουμένως μπορεί να υπήρχαν διάφορα γραπτά, συμπεριλαμβανομένων μεταφρασμένων κειμένων από τα ελληνικά. Στις αρχές του 20ου αιώνα, ένας Έλληνας μελετητής, εξετάζοντας κομμάτια από πάπυρο σε μια από αυτές τις μούμιες, έκανε μια εκπληκτική ανακάλυψη: 250 σειρές από ένα χαμένο έργο του Ευριπίδη, τον «Ερεχθέα». «Τελικά οι μούμιες καταλήγουν να είναι η καλύτερη πηγή χαμένων Ελληνικών κειμένων», λέει η Κόνελυ, η οποία σημειώνει ότι η ανακάλυψη της σαρκοφάγου που περιείχε το έργο είχε γίνει το 1901, αλλά η τεχνολογία για να αφαιρεθεί ο πάπυρος, χωρίς να καταστραφεί η μούμια, δεν υπήρχε μέχρι το 1960. Το έργο αφηγείται την ιστορία του Ερεχθέα, μυθικού βασιλιά της Αθήνας, ο οποίος «όταν έγινε η πρώτη εισβολή και πολιορκία της πόλης από τους βάρβαρους Θράκες, ζήτησε καθοδήγηση από το μαντείο των Δελφών και πήρε την απάντηση ότι έπρεπε να θυσιάσει τη μικρότερη κόρη του» προκειμένου να κερδίσει τη μάχη. Η Κόνελυ έμαθε για πρώτη φορά για το έργο αυτό, το οποίο ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να διαβαστεί γιατί ήταν σε αποσπασματικά ελληνικά και «οι λωρίδες από πάπυρο ήταν κομμένες σε σχήμα φτερών γερακιού», στη δεκαετία του 1990. Από τότε και με την πάροδο του χρόνου, είχε μια αποκάλυψη. «Συνειδητοποίησα ότι ο Ευριπίδης μιλούσε γι’ αυτό που βλέπουμε στο μέσον της ζωφόρου του Παρθενώνα», λέει η Κόνελυ. «Απεικονίζει μια οικογένεια –τη μητέρα, τον πατέρα και τις τρεις κόρες τους– η οποία ετοιμάζεται να θυσιάσει την μικρότερη κόρη. Απεικονίζει τη θυσία μιας παρθένας».

Να σημειωθεί, τέλος, ότι από το σύνολο της ζωφόρου σήμερα σώζονται 50 μέτρα, τα οποία εκτίθενται στο Μουσείο της Ακρόπολης, 80 μέτρα βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο (Ελγίνεια Μάρμαρα), ένας λίθος στο Μουσείο του Λούβρου και κάποια θραύσματα είναι διασκορπισμένα σε μουσεία στο Παλέρμο, στο Βατικανό, στη Χαϊδελβέργη, στη Βιέννη και στο Μόναχο.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΕ ΤΟ Hellagen.gr

Η καταγραφή των άρθρων στο hellagen.gr είναι αποτέλεσμα ιδιωτικής πρωτοβουλίας με αφιλοκερδή σκοπό. H αναδημοσίευση υλικού σε άλλη ιστοσελίδα επιτρέπεται, (όπως επισημαίνεται στους όρους χρήσης), μόνο με την προϋπόθεση αναφοράς της πηγής με ενεργό link προς το πρωτότυπο άρθρο και με την ένδειξη Hellagen.gr. Επικοινωνήστε μαζί μας για οποιοδήποτε θέμα.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Το μεγαλείο του παγκόσμιου πρωταθλητή

Το μεγαλείο του παγκόσμιου πρωταθλητή

Ο Βλάσης Μάρας, παγκόσμιος πρωταθλητής ενόργανης γυμναστικής και ολυμπιονίκης, δεν έχει ανάγκη από συστάσεις ούτε από επαίνους. (Video)

Subscribe
Notify of
guest
1 Comment
Oldest
Newest
Inline Feedbacks
View all comments
AMALTHEA4
AMALTHEA4
16 Ιανουαρίου 2018 1:41 ΠΜ

Η ΚΥΡΙΑ ΚΟΝΕΛΥ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΤΙΤΑΝΟΤΕΡΑΣΤΙΟ, ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΗΜΩΝ ΠΡΟΓΟΝΟΙ, ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΑΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, ΕΙΧΑΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ‘Η ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΥΠΙΔΟΥ “ΕΡΕΧΘΕΥΣ”, ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ.
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΚΙΣΜΕΝΕΣ ΛΩΡΙΔΕΣ ΠΑΠΥΡΩΝ ΚΑΙ ΕΝΤΟΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ (ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΥΜΕ…ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΣΗΣ), ΟΠΟΥ ΤΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ, ΣΕ ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΛΑΜΠΡΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ, ΣΤΡΙΒΟΥΝ, ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΠΟΡΕΙΑ, ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ…
ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ, ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ.
ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΛΕΕΙ Η ΤΖΟΑΝ ΚΟΝΕΛΥ, ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ. Ε;
“ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ, ΑΡΗ”… ΑΣΧΕΤΟ (;)
ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΩΝΕΙΑ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ, ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΛΠ.
ΕΙΜΑΙ ΟΜΩΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑ, ΚΑΙ, ΩΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑ, ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ, ΕΧΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ ΤΟΥΣ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΝΑ ΔΕΧΟΜΑΙ ΚΑΤΙ ΑΜΑΣΗΤΟ. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΤΟΥ ΕΡΕΧΘΕΩΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΦΟΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΚΟΡΗΣ;
ΖΗΤΩ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ. ΟΧΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ, ΣΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΥΡΟΥ, ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΜΙΑ ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΥΠΙΔΟΥ, ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΦΟΡΟ.
ΙΣΩΣ Η ΖΩΦΟΡΟΣ ΝΑ ΑΠΕΤΕΛΕΣΕ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΩΘΗΣΕ ΣΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ Η ΚΥΡΙΑ ΚΟΝΕΛΥ ΒΑΣΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΔΙΕΤΥΠΩΣΕ ΤΗΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ.
ΑΛΛΩΣΤΕ, ΘΕΩΡΙΑ, ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΗ…
ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΜΕ ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΟΤΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΗΜΩΝ ΠΡΟΓΟΝΟΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΒΑΖΑΝ ΣΤΗΝ ΖΩΦΟΡΟ ΕΝΟΣ ΕΚ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΣΙΩΤΕΡΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ, ΜΙΑ ΣΚΗΝΗ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΑΣ, ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΑΘΗΝΑ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΣ, ΘΑΥΜΑΣΙΑ, ΛΑΜΠΕΡΗ, ΑΚΑΤΑΜΑΧΗΤΗ, ΠΟΛΕΜΟΧΑΡΗΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΠΑΝΣΟΦΗ, ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑ, ΣΑΝ(;) ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ. Η ΘΕΟΣ.
ΘΑ ΗΤΑΝ ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ, ΕΑΝ ΕΝΕΠΛΕΚΕΤΟ Η ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΘΥΓΑΤΡΟΣ ΤΟΥ ΕΡΕΧΘΕΩΣ, ΩΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ ΚΑΠΟΙΑΣ ΖΩΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΝΑΟΥ.
ΤΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ, ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ, ΕΙΧΑΝ ΜΥΣΤΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ, ΜΕ ΕΝΑ ΠΛΟΙΟ, ΤΟ ΠΕΠΛΟ ΤΗΣ ΘΕΑΣ (ΙΣΤΟΣ), ΜΕ ΕΝΝΕΑΕΤΕΙΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥΣ ΚΛΠ ΚΛΠ ΚΛΠ…
ΣΤΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ ΥΜΝΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΟΧΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ.
ΟΛΑ ΑΚΡΩΣ ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ ΚΑΙ ΑΚΡΩΣ ΦΑΝΕΡΑ, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙ ΑΝΟΙΚΤΟ ΝΟΥ.
ΚΑΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ, ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΝΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΟΦΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΟΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΙΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΠΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΕ ΚΟΠΟ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ, ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΕΜΒΑΘΥΝΟΝΤΑΣ ΣΕ ΕΝΝΟΙΕΣ, ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΕΠΙ ΓΗΣ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΠΕΚΤΑΘΩ ΛΟΙΠΟΝ, ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ, ΓΙΑΤΙ, ΟΠΩΣ ΠΡΟΕΙΠΑ, ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΪΟΝ. ΜΟΥ ΔΟΘΗΚΑΝ.
ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΩ ΤΟΝ ΔΩΡΗΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ.
ΟΦΕΙΛΩ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΜΕ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΧΩΡΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΤΙΤΛΟΥΣ, ΟΠΩΣ “ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ” ΚΛΠ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΛΕΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΤΤΩ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ…

1
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x